دانلود آهنگ غذا را و فضا و غذا را از من بگیر محسن نامجو

با ما باشید با سوپرایز بزرگ این ساعت رسانه پایا موزیک 🎜 دانلود اهنگ غذا را و فضا و غذا را از من بگیر با صدای محسن نامجو به همراه تکست و بهترین کیفیت ♪

Download Old Music BY : MHSN NAMJV | GHZA RA V FZA V GHZA RA AZ MN BGYR With Text And 2 Quality 320 And 128 On payamusic.ir

تمام این شعر 🎜ღ

که سه واژه‌اش را هنوز بیشتر نسروده ام(ترانه از سایت )

قبل از این نسروده ام 🎜ღ

می‌خواهد بگوید که هوا برای زندگی‌ کافی‌ نیست

و نور نیز لازم 🎜ღ

و این می‌رساند

که اگر رسانا باشد شعر 🎜ღ

آنکه می‌‌سراید میتواند مرده باشد

و میتواند کور 🎜ღ

و این می‌رساند

که آنکه می‌رساند 🎜ღ

عاشق است

که کور میتواند باشد مرده 🎜ღ

پس هوا را از او بگیر

خنده‌ات را نه 🎜ღ

هوا را از او بگیر

گریه‌ات را نه 🎜ღ

که موی گندیدهٔ به چشم نامدت هم

مزاد بر مصرف من است 🎜ღ

من همان هشتاد برگه برجسته یک خطم

و تو زیبا نفس ناسلامت معنی‌ هم اکنون 🎜ღ

اصلا تو خورشیدی

از این شعر تکراری تر ممکن است؟ 🎜ღ

اصلا تو شراره ای

نه! 🎜ღ

همان خورشیدی

که پشت ابر نمانده‌ای و نمی‌‌مانی و نخواهی ماند و نامای خواه 🎜ღ

سی‌‌ها سال می‌گذرد که بتوانم تشدید بر سلامتم بگذارم

اگر تو بخواهی 🎜ღ

و تو! اآی تو! ناسلمت کرده مرا و سلامت می‌کنم

هوا را از من بگیر 🎜ღ

خنده‌ات را نه

هوا را فضا از من بگیر 🎜ღ

غذا را و فضا و غذا را از من بگیر

که حظّ‌ها را از من بگیر 🎜ღ

خنده‌ات را نه

نور را از من بگیر 🎜ღ

شعله ات را نه

وفا را از من بگیر 🎜ღ

گریه ات را نه

حالا لختم و پختم از دستت دیگر 🎜ღ

مرده‌ام فکر کنم

اما… خنده‌ات را نه 🎜ღ

بعید است زنده باشم

مرده ام 🎜ღ

سعید است دستی‌ که پاره می‌کند

سعید است… امامیست 🎜ღ

سعید امامیست

من قتلهای اخیر‌ زنجیرهٔ توام 🎜ღ

من همجیرهٔ تو

این جیر را شیره را از من بگیر 🎜ღ

باغ پر خنده‌ات را نه

کشته اند مرا لبانت و دندانانت 🎜ღ

و همهٔ آن رسوها بر جنت

که خنده‌ات را نه 🎜ღ

کشته‌ام و جسدم در جای پنهان است

تویی که میشناسمت ای آینه بردار 🎜ღ

ای سردار عین

ای نظر میکنی‌ بر آینه 🎜ღ

چون نظر کردی بر آینه جسدم بر تو پنهان است

لابه روبیده است بر کفنم 🎜ღ

کشته‌ام و زیر لالهٔ گوشت انداختم

لالهٔ گوشت 🎜ღ

همان هالهٔ لالهٔ گوشت که ابتدا آغاز تمام جهان بود

جهان را از من بگیر 🎜ღ

امان را خزان را باد رزان را

ای باد وزند از اوج 🎜ღ

پرتابم کن که بیفتد این شاعر

تمام این شعر‌ها را سروده 🎜ღ

که بیفتد مرد مردهٔ زیر لاله

سی‌‌ها سال چهل‌ها سال می‌گذرد 🎜ღ

که آن زیر پنهان است این شاعر

هوا را از او بگیر 🎜ღ

هوای وزنده

بعد وزنده را از من که خودمم هم یک شعر تکراری میسرایم 🎜ღ

من که ریشه ام

هشتاد برگه برجسته یک خط، دختر و دها خط هم که بسرایم 🎜ღ

آزاد نمی‌شود عشقم

عشق یعنی‌ مغز بیست هزار تخمهٔ آفتاب گردان را میانه قوطی کبریت ریختن 🎜ღ

عشق یعنی‌ از یک دگر آویختن

وقتی‌ تمام جهان در راه است و به دست و رهاست 🎜ღ

رها را از من بگیر

خنده ات را نه 🎜ღ

خطا را از من بگیر

گریه ات را نه 🎜ღ

وفا را صفا را نگاه را نه

زود 🎜ღ

نگاه را… نگاه را… نه

زود 🎜ღ

آرا نه

زود 🎜ღ

آرا زود

آرا زود 🎜ღ

تمام این شعر قبل از آنکه بسرایمش

می‌خواست همین را بگوید 🎜ღ

🎜ღ